Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

абагаці́цца сов.

1. (стать богатым, состоятельным) разбогате́ть, обогати́ться;

2. перен. (стать более ценным, значительным по составу, содержанию) обогати́ться;

3. спец. обогати́ться

абагаці́ць сов., в разн. знач. обогати́ть;

а. калга́с — обогати́ть колхо́з;

а. ле́ксіку — обогати́ть ле́ксику;

а. руду́ — обогати́ть руду́;

а. гле́бу азо́там — обогати́ть по́чву азо́том

абагача́льнасць ж., спец. обогаща́емость

абагача́льнік м., в разн. знач. обогати́тель

абагача́льны спец. обогати́тельный

абагача́цца несов., возвр., страд. обогаща́ться; см. абагаці́цца, абагача́ць

абагача́ць сов., в разн. знач. обогаща́ть; см. абагаці́ць

абагачэ́нне ср., в разн. знач. обогаще́ние; см. абагача́ць

абагна́ны

1. обо́гнанный;

2. перен. обо́гнанный;

3. разг. про́гнанный;

4. разг. со́гнанный; смахну́тый; обмахну́тый;

5. с.-х. оку́ченный; опа́ханный;

6. со́гнанный;

7. разг. сре́занный, со́дранный;

8. обру́шенный;

1-8 см. абагна́ць

абагна́цца (от кого) сов., разг. отби́ться; отогна́ться;

тут жа ад саба́к не а. — здесь же от соба́к не отби́ться;

ад камаро́ў не а. — от комаро́в не отогна́ться (не отби́ться)