Verbum

прыраўно́ўвацца несов., возвр., страд. прира́вниваться; сра́вниваться; см. прыраўнава́цца, прыраўно́ўваць

прыраўно́ўваць (да каго, чаго) несов. прира́внивать (к кому, чему); сра́внивать (с кем, чем); см. прыраўнава́ць I

прырахава́ны разг., см. прылі́чаны ¹

прырахава́ць сов., разг., см. прылічы́ць ¹

прырахо́ўваць несов., разг., см. прылі́чваць ¹

прырашчэ́нне ср.

1. прираще́ние;

п. чаранка́ — прираще́ние черенка́;

2. прираще́ние; увеличе́ние;

п. фо́ндаў — прираще́ние (увеличе́ние) фо́ндов;

п. ху́ткасці — прираще́ние ско́рости

прырва́цца сов., разг. (с жадностью накинуться на что-л.) дорва́ться;

п. да яды́ — дорва́ться до еды́

прыро́бак, -бку м., см. прырабо́так

прыро́бка ж., в разн. знач. приде́лка

прыро́блены

1. приде́ланный;

2. пристро́енный;

3. прирабо́танный;

4. разг. подвя́занный;

1-4 см. прырабі́ць