кры́зісны кри́зисный
Verbum
анлайнавы слоўніккрык (
1. крик; вскрик; вопль; (гусиный, лебединый) клик;
2. шум, галдёж;
◊ кры́кам крыча́ць — кри́ком крича́ть;
апо́шні к. мо́ды — после́дний крик мо́ды;
к. душы́ — крик души́;
зайсці́ся ад ~ку — изойти́ кри́ком
кры́кет
крыклі́ва
крыклі́васць
крыклі́вы
1.
2.
кры́кнуць
1. кри́кнуть; вскри́кнуть;
2. кри́кнуть, прикри́кнуть
кры́кса
крыку́н, -на́
крыку́ха