крыклі́вы

1. в разн. знач. крикли́вый;

~вае дзіця́ — крикли́вый ребёнок;

к. го́лас — крикли́вый го́лос;

2. перен. (претенциозный) крича́щий, крикли́вый;

к. ўбор — крича́щий (крикли́вый) наря́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)