крыклі́вы
1. в разн. знач. крикли́вый;
~вае дзіця́ — крикли́вый ребёнок;
к. го́лас — крикли́вый го́лос;
2. перен. (претенциозный) крича́щий, крикли́вый;
к. ўбор — крича́щий (крикли́вый) наря́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)