Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прыпра́дзены припрядённый

прыпражны́

1. прил. пристяжно́й; (о способе запряжки — ещё) выносно́й;

2. в знач. сущ. пристяжна́я, пристя́жка

прыпра́сці сов. припря́сть

прыпра́ўка ж.

1. полигр. припра́вка;

2. приде́лка, прила́дка;

1, 2 см. прыпра́віць 3, 4

прыпраўле́нне ср.

1. приправле́ние;

2. полигр. приправле́ние, припра́вка ж.;

1, 2 см. прыпра́віць 2, 3

прыпра́ўлены

1. кул. припра́вленный, запра́вленный; сдо́бренный;

2. перен. припра́вленный;

3. полигр. припра́вленный;

4. приде́ланный, прила́женный;

1-4 см. прыпра́віць

прыпраўля́нне ср.

1. кул. сда́бривание;

2. приде́лывание, прила́живание;

1, 2 см. прыпраўля́ць 1, 4

прыпраўля́цца несов., страд. приправля́ться; заправля́ться; сда́бриваться; приде́лываться, прила́живаться; см. прыпраўля́ць

прыпраўля́ць несов.

1. кул. приправля́ть, заправля́ть; сда́бривать;

2. перен. (дополнять) приправля́ть;

3. полигр. приправля́ть; приде́лывать, прила́живать;

1-4 см. прыпра́віць

прыпрэ́гчы сов., прям., перен. припря́чь