Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прыпа́сы, ед. прыпа́с м., в разн. знач. припа́сы;

п. на даро́гу — припа́сы на доро́гу;

баявы́я п. — боевы́е припа́сы;

паляўні́чыя п. — охо́тничьи припа́сы;

ла́сы на чужы́я п.посл. беру́т зави́дки на чужи́е пожи́тки

прыпаўза́ць несов.

1. приполза́ть, припа́лзывать;

2. перен., разг., ирон. прита́скиваться, приплета́ться

прыпаўзці́ сов.

1. приползти́;

2. перен., разг., ирон. протащи́ться, приплести́сь

пры́пах, -ху м., разг. душо́к

прыпа́хваць несов. припа́хивать

прыпа́хнуць сов. (испортиться) быть с душко́м, проту́хнуть;

мя́са ~па́хла — мя́со с душко́м (проту́хло)

прыпаце́ць сов. припоте́ть

прыпая́ны прям., перен. припа́янный

прыпая́цца сов. припая́ться

прыпая́ць сов., прям., перен. припая́ть