перабрако́ўваць несов. перебрако́вывать
перабра́ны в разн. знач. пере́бранный; см. перабра́ць 1
перабраха́ць сов.
1. разг. перела́ять, превзойти́ в ла́е;
2. перен., прост. превзойти́ в болтовне́;
3. перен., прост. передразни́ть
перабра́цца сов.
1. перебра́ться, перепра́виться;
п. на другі́ бе́раг — перебра́ться (перепра́виться) на друго́й бе́рег;
2. перебра́ться; пересели́ться;
ма́ці ~ра́лася да сы́на — мать перебрала́сь (пересели́лась) к сы́ну
перабра́ць сов.
1. в разн. знач. перебра́ть;
п. бу́льбу — перебра́ть карто́фель;
п. усі́х знаёмых у размо́ве — перебра́ть всех знако́мых в разгово́ре;
п. стру́ны — перебра́ть стру́ны;
п. гра́нку — тип. перебра́ть гра́нку;
п. тава́раў звыш но́рмы — перебра́ть това́ров сверх но́рмы;
2. перен. (проявить неумеренность в чём-л.) перебра́ть, перехвати́ть;
◊ п. ме́ру — хвати́ть ли́шнего; хвати́ть че́рез край
перабру́джаны перепа́чканный, перема́ранный; перегрязнённый
перабру́дзіцца сов. перепа́чкаться, перемара́ться; перегрязни́ться
перабру́дзіць сов. перепа́чкать, перемара́ть; перегрязни́ть
перабрукава́ны в разн. знач. перемощённый; см. перабрукава́ць
перабрукава́ць сов., в разн. знач. перемости́ть;
п. пло́шчу — перемости́ть пло́щадь;
ко́лькі ву́ліц, пло́шчаў ~ва́ў! — ско́лько у́лиц, площаде́й перемости́л!