Verbum

прыкме́ціць сов., см. прыме́ціць

прыкме́чаны, см. прыме́чаны

прыкмяча́цца несов., страд., см. прымяча́цца

прыкмяча́ць несов., см. прымяча́ць

прыко́ваны, см. прыкава́ны

прыко́л м. прико́л;

◊ на ~ле — на прико́ле

прыко́латы

1. прико́лотый, прикреплённый;

2. прико́лотый;

1, 2 см. прыкало́ць

прыко́лванне ср. прика́лывание, прико́лка ж., прикрепле́ние; см. прыко́лваць ¹

прыко́лвацца несов., возвр., страд. прика́лываться, прикрепля́ться; см. прыкало́цца, прыко́лваць

прыко́лваць несов.

1. прика́лывать, прикрепля́ть;

2. (убивать) прика́лывать;

1, 2 см. прыкало́ць