казе́ліць: несов., разг. к. зрэ́нкі (во́чы) тара́щить глаза́
казема́т м., в разн. знач. казема́т
казе́тка ж., уст. козе́тка
казёл, -зла м., в разн. знач. козёл;
◊ ахвя́рны к. — козёл отпуще́ния;
пусці́ць казла́ ў агаро́д — погов. пусти́ть козла́ в огоро́д;
як з казла́ малака́ — погов. как от козла́ молока́
казёнка ж., уст. (винная лавка) казёнка
казённако́штны уст. казённоко́штный
казённы в разн. знач. казённый;
~ная зямля́ — казённая земля́;
~нае абмундзірава́нне — казённое обмундирова́ние;
~нае выхава́нне — казённое воспита́ние;
○ ~ная часць — казённая часть;
к. дом — казённый дом;
◊ но́гі не ~ныя — в нога́х пра́вды нет
казёншчына ж., разг. казёнщина