валача́й 
Verbum
анлайнавы слоўніквалача́шчы (о животных) бродя́чий, бездо́мный
валачо́бнік 
валачо́бны 
валачо́ны 
валачы́ 
1. тащи́ть, волочи́ть;
2. 
◊ ледзь но́гі в. — едва́ (е́ле) но́ги волочи́ть
валачы́льны 
валачы́льня 
валачы́льшчык 
валачы́льшчыца