прыгла́джванне ср., прям., перен. пригла́живание
прыгла́джвацца несов., возвр., страд. пригла́живаться; см. прыгла́дзіцца, прыгла́джваць
прыгла́джваць несов., прям., перен. пригла́живать; см. прыгла́дзіць
прыгла́дзіцца сов. пригла́диться
прыгла́дзіць сов., прям., перен. пригла́дить;
п. валасы́ — пригла́дить во́лосы;
п. стыль — пригла́дить стиль
прыгле́дзецца сов., разг.
1. присмотре́ться, пригляде́ться; всмотре́ться, вгляде́ться;
2. (привыкнуть) присмотре́ться, пригляде́ться;
3. (надоесть) пригляде́ться
прыгле́дзець сов., разг.
1. (за кем, чем) пригляде́ть, присмотре́ть;
2. пригляде́ть, присмотре́ть, подыска́ть
прыглу́хнуць сов. (о звуке) стать бо́лее глухи́м
прыглу́шана нареч. приглушённо
прыглу́шаны
1. прич. приглушённый;
2. прич., перен. приглушённый, пода́вленный;
3. прич. слегка́ оглушённый;
1-3 см. прыглушы́ць;
4. прил. (глуховатый — о звуках) приглушённый