прывіва́цца I несов., возвр., страд. привива́ться; см. прыві́цца, прывіва́ць I
прывіва́цца II несов., страд. привива́ться; см. прывіва́ць II
прывіва́ць I несов. привива́ть; см. прыві́ць I
прывіва́ць II несов. привива́ть; см. прыві́ць II
пры́від м. привиде́ние ср., при́зрак, виде́ние ср.
пры́віднасць ж. при́зрачность
прывіле́йнасць ж. привилегиро́ванность; см. прывіле́йны
прывіле́йны (дающий привилегии) привилегиро́ванный
прывіле́я ж. привиле́гия; преиму́щество ср.
прывілеява́насць ж. привилегиро́ванность
прывілеява́ны (имеющий привилегии) привилегиро́ванный