Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

бурто́ўка ж., с.-х. бурто́вка

буру́н, -на́ м. буру́н

бурунду́к, -ка́ м., зоол. бурунду́к

бурундуко́вы бурундуко́вый

буру́нны буру́нный

бурча́нне ср.

1. рыча́ние, ворча́ние, урча́ние;

2. разг., неодобр. ворча́ние, бурча́ние, брюзжа́ние;

3. бурча́ние, урча́ние;

1-3 см. бурча́ць

бурча́ць несов.

1. рыча́ть, ворча́ть, урча́ть;

саба́ка ~чы́ць — соба́ка рычи́т (ворчи́т, урчи́т);

2. разг., неодобр. (сердито бормотать) ворча́ть, бурча́ть, брюзжа́ть;

3. безл. бурча́ть, урча́ть;

у жываце́ — ~чы́ць в животе́ бурчи́т (урчи́т)

бурчлі́васць ж. ворчли́вость

бурчлі́вы ворчли́вый

бурчу́н м. ворчу́н, брюзга́