запрато́рвацца несов., страд., разг. запря́тываться, упря́тываться, зака́тываться; см. запрато́рваць
запрато́рваць несов., разг.
1. запря́тывать, упря́тывать;
2. перен. упря́тывать, запря́тывать, зака́тывать;
1, 2 см. запрато́рыць
запрато́рыць сов., разг.
1. запря́тать, упря́тать;
~рыў свае́ рэ́чы так, што ця́жка знайсці́ — запря́тал (упря́тал) свои́ ве́щи так, что тру́дно найти́;
2. перен. упря́тать, запря́тать, заката́ть;
з. у турму́ — упря́тать (запря́тать, заката́ть) в тюрьму́
запратэстава́ць сов. запротестова́ть
запра́ўка ж., в разн. знач. запра́вка;
з. машы́ны — запра́вка маши́ны;
з. ка́шы — запра́вка ка́ши
запра́ўлены
1. запра́вленный;
2. кул. запра́вленный, сдо́бренный;
1, 2 см. запра́віць
запраўля́цца несов.
1. разг. (горючим) заправля́ться; см. запра́віцца;
2. страд. заправля́ться, сда́бриваться; см. запраўля́ць
запраўля́ць несов.
1. (горючим) заправля́ть;
2. кул. заправля́ть, сда́бривать;
1, 2 см. запра́віць
запра́ўшчык м., спец. запра́вщик
запра́ўшчыца ж., спец. запра́вщица