Verbum

мігце́нне ср.

1. свече́ние;

2. мига́ние, мерца́ние; трепета́ние;

1, 2 см. мігце́ць

мігце́ць несов.

1. бре́зжить; свети́ться;

2. мига́ть, мерца́ть; (о пламени) трепета́ть

міды́йскі миди́йский

міды́йцы, -цаў ист. миди́йцы

мі́дыя ж., зоол. ми́дия

міелацы́т, -ту м., бакт. миелоци́т

міелі́н, -ну м., анат. миели́н

міелі́навы анат. миели́новый

міелі́т, -ту м., мед. миели́т

міёграф м., спец. мио́граф