Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

звя́знасць ж. свя́зность

звя́знік, -ку м., бот. связни́к

звя́зны свя́зный;

~нае апавяда́нне — свя́зный расска́з

звя́лы завя́дший, увя́дший;

~лая — трава́ завя́дшая (увя́дшая) трава́

звяно́ (мн. звёны, -н и -наў) ср., в разн. знач. звено́;

змацава́ць звёны ланцуга́ — скрепи́ть зве́нья це́пи;

з. самалётаў — звено́ самолётов;

усё гэ́та ро́зныя звёны аднаго́ ланцуга́ — всё это ра́зные зве́нья одной це́пи

звя́нуць сов., прям., перен., см. звяць

звянча́ны церк. пове́нчанный, обве́нчанный

звянча́цца сов., церк. повенча́ться, обвенча́ться

звянча́ць сов., церк. повенча́ть, обвенча́ть

звяра́льны сличи́тельный