вы́дасканаленасць ж. изощрённость;
в. ро́зуму — изощрённость ума́
вы́дасканалены
1. прич. изощрённый;
ро́зум, в. ў спрэ́чках — ум, изощрённый в спо́рах;
2. в знач. прил. изощрённый;
в. ро́зум — изощрённый ум
вы́дасканаліцца сов. изощри́ться
вы́дасканаліць сов. изощри́ть
выдаскана́льванне ср. изощре́ние
выдаскана́львацца несов., возвр., страд. изощря́ться
выдаскана́льваць несов. изощря́ть
выда́так, -тку м. (чаще во мн. ч. выда́ткі) изде́ржка ж.; затра́та ж.; расхо́д;
~ткі вытво́рчасці — изде́ржки произво́дства
выдаткава́нне ср. расхо́дование, израсхо́дование, изде́рживание, истоще́ние; тра́та ж., затра́та ж., затра́чивание; см. вы́даткаваць
вы́даткаваны израсхо́дованный, изде́ржанный; истощённый, затра́ченный, истра́ченный; потреблённый; см. вы́даткаваць