Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прывуча́ць несов.

1. приуча́ть;

2. охот. втра́вливать

прыву́чванне ср.

1. приу́чивание;

2. охот. втра́вливание

прыву́чвацца несов., возвр., страд., см. прывуча́цца

прыву́чваць несов., см. прывуча́ць

прывучы́цца сов.

1. приучи́ться;

2. охот. втрави́ться

прывучы́ць сов.

1. приучи́ть;

2. охот. втрави́ть

прывучэ́нне ср. приуче́ние

прывыка́нне ср. привыка́ние; свыка́ние

прывыка́ць (да каго, чаго и с инф.) несов.

1. (приобретать привычку) привыка́ть (к кому, чему и с инф.);

2. привыка́ть (к кому, чему), свыка́ться (с кем, чем); (в новом месте, в новой среде — ещё) осва́иваться, прижива́ться;

3. привя́зываться (к кому, чему); привыка́ть (к кому, чему);

1-3 см. прывы́кнуць;

не п. — (каму) не привыка́ть (кому)

прывы́клы привы́кший