перахо́джваць несов., в разн. знач. переха́живать; см. перахадзі́ць 1
перахо́дзіць несов., в разн. знач. переходи́ть; см. перайсці́ 1;
◊ п. мяжу́ — переступа́ть грани́цу
перахо́днасць ж., в разн. знач. перехо́дность;
п. узро́сту — перехо́дность во́зраста;
п. дзеясло́ва — грам. перехо́дность глаго́ла
перахо́дны
1. в разн. знач. перехо́дный;
п. экза́мен — перехо́дный экза́мен;
~ныя гаво́ркі — перехо́дные го́воры;
п. дзеясло́ў — грам. перехо́дный глаго́л;
2. переходя́щий;
п. сцяг — переходя́щее зна́мя;
~ныя су́мы — переходя́щие су́ммы
перахо́плены в разн. знач. перехва́ченный; см. перахапі́ць 1
перахо́пліванне ср. перехва́тывание, перехва́т м.; см. перахо́пліваць 1
перахо́плівацца несов., страд. перехва́тываться; см. перахо́пліваць 1
перахо́пліваць несов.
1. в разн. знач. перехва́тывать;
2. (есть наскоро, немного) перехва́тывать, переку́сывать;
3. разг. (проявлять неумеренность) перехва́тывать, переба́рщивать;
1, 2 см. перахапі́ць
перахо́ўванне ср. перепря́тывание; см. перахо́ўваць
перахо́ўвацца несов., возвр., страд. перепря́тываться; см. перахава́цца, перахо́ўваць