перасядзе́ць сов., в разн. знач. пересиде́ть;
ён усі́х ~дзе́ў — он всех пересиде́л;
з гэ́тым хле́бам зіму́ як-не́будзь ~дзі́м — с э́тим хле́бом зи́му ка́к-нибудь пересиди́м;
~дзі́м, хай дождж пераста́не — пересиди́м, пусть дождь переста́нет
перасядла́ны пересёдланный
перасядла́ць сов., в разн. знач. переседла́ть
перасядло́ўвацца несов., страд. пересёдлываться
перасядло́ўваць несов. пересёдлывать
перасяка́льнасць ж., мат. пересека́емость
перасяка́льны мат. пересека́ющий
перасяка́нне ср. переруба́ние; переру́бка ж.; см. перасяка́ць 2
перасяка́цца несов.
1. пересека́ться; см. перасячы́ся;
2. страд. пересека́ться; переруба́ться; изруба́ться; см. перасяка́ць
перасяка́ць несов.
1. в разн. знач. пересека́ть;
2. (надвое) переруба́ть;
3. (во множестве) переруба́ть; изруба́ть;
1-3 см. перасячы́