выкругля́ць несов., разг. выкругля́ть, округля́ть
выкрунта́сы, -саў ед. нет, см. выкрута́сы
вы́крут, -ту м.
1. увёртка ж., уло́вка ж., изворо́т;
2. спорт. вы́крут
выкрута́с, -су м., разг. изворо́т; вы́верт; увёртка ж., уло́вка ж.
выкрута́сісты разг. вы́чурный, зате́йливый, замыслова́тый, причу́дливый;
в. ўзор — вы́чурный (зате́йливый, замыслова́тый, причу́дливый) узо́р;
~тае сло́ва — вы́чурное (замыслова́тое) сло́во
выкрута́сы, -саў ед. нет, разг. выкрута́сы;
чалаве́к з ~самі — челове́к с выкрута́сами;
◊ вырабля́ць в. — а) выде́лывать выкрута́сы; б) выде́лывать кренделя́ (ногами)
вы́крутка ж., разг. вы́крутка, вы́ход м.;
нія́кай ~кі няма́ — никако́го вы́хода нет
выкру́тліва нареч., разг. изворо́тливо, увёртливо
выкру́тлівасць ж., разг. изворо́тливость, увёртливость
выкру́тлівы разг. изворо́тливый, увёртливый