пратэсту́ючы
1.
2.
пратэсту́ючы
1.
2.
пратэсці́раваць
пратэты́чны
пра́ўда
◊ служы́ць ве́рай і пра́ўдай — служи́ть ве́рой и пра́вдой;
чы́стая (шчы́рая) пра́ўда — чи́стая пра́вда;
дайсці́ ~ды — доби́ться пра́вды;
пра́ўду (па ~дзе) ка́жучы — пра́вду (по пра́вде) говоря́;
што пра́ўда, то пра́ўда — что пра́вда, то пра́вда;
глядзе́ць ~дзе ў во́чы — смотре́ть (гляде́ть) пра́вде в глаза́;
(усі́мі) ~дамі і няпра́ўдамі — (все́ми) пра́вдами и непра́вдами;
рэ́заць ~ду (у во́чы) — ре́зать пра́вду (в глаза́);
і то пра́ўда — и то пра́вда;
у нага́х ~ды няма́ —
пра́ўда во́чы ко́ле —
што пра́ўда, то не грэх —
хлеб-соль еш, а пра́ўду рэж —
праўдалю́б
праўдалю́бец, -бца
праўдалюбі́вы правдолюби́вый
праўдалю́бны правдолюби́вый
праўдалю́бства
праўдападабе́нства