стрыгу́н, -на́
Verbum
анлайнавы слоўнікстрыгуно́к, -нка́
стрыгу́чы: с. ліша́й
стры́гчы
1.
2. (ушами) стричь, пря́дать, прясть;
◊ с. купо́ны — стричь купо́ны;
с. (усі́х) пад адзі́н грэ́бень — стричь (всех) под одну́ гребёнку;
аве́чку ~гу́ць, а бара́н дрыжы́ць — овцу́ стригу́т, а бара́н дрожи́т
стры́гчыся
стрые́чны двою́родный
стрыж (
стры́жаншчык
стры́жаншчыца
стры́жаны
1.
2.
◊ не стры́жана, дык го́лена — не стри́жено, так бри́то