раскало́цца сов.
1. расколо́ться;
пале́на ~ло́лася папала́м — поле́но расколо́лось попола́м;
лёдавая паве́рхня ~ло́лася — ледо́вая пове́рхность расколо́лась;
2. перен. (распасться) расколо́ться;
гру́па ~ло́лася на два ла́геры — гру́ппа расколо́лась на два ла́геря
раскало́ць сов., прям., перен. расколо́ть;
р. пале́на — расколо́ть чу́рку;
р. кампа́нію — расколо́ть компа́нию
раскало́чаны разбо́лтанный; см. раскалаці́ць
раскало́чваць несов. разба́лтывать
раскалупа́ны расковы́рянный
раскалупа́ць сов. расковыря́ть
раскалу́пванне ср., см. раскалу́пліванне
раскалу́пвацца несов., страд., см. раскалу́плівацца
раскалу́пваць несов., см. раскалу́пліваць
раскалу́пліванне ср. расковы́ривание