прышчава́ты разг. прыщева́тый, прыща́вый
прышчаве́ць несов., разг. прыща́веть
прышча́вы разг. прыща́вый
прышчамі́ць сов. прищеми́ть;
◊ п. хвост — прищеми́ть хвост
прышчамля́цца несов., страд. прищемля́ться; см. прышчамля́ць
прышчамля́ць несов. прищемля́ть
прышчапі́цца сов., в разн. знач. приви́ться;
ру́жа до́бра ~пі́лася — ро́за хорошо́ привила́сь;
во́спа ~пі́лася — о́спа привила́сь
прышчапі́ць I сов.
1. сад. приви́ть; (глазок — ещё) окули́ровать; копули́ровать; (черенок в расщеплённый сучок — ещё) прищепи́ть;
п. ру́жу — приви́ть ро́зу;
2. мед. приви́ть;
п. во́спу — приви́ть о́спу
прышчапі́ць II сов.
1. разг. (прикрепить) прищепи́ть;
п. бялі́зну — прищепи́ть бельё;
2. (закрыть) п. дзве́ры закры́ть дверь (на защёлку)
прышчапля́цца I несов., см. прышчэ́плівацца I
прышчапля́цца II несов., см. прышчэ́плівацца II
прышчапля́ць I несов., см. прышчэ́пліваць I
прышчапля́ць II несов., см. прышчэ́пліваць II