шара́к, -ка́ м.
1. разг. се́рый за́яц;
2. обл. (одежда) сермя́га ж.
шарападо́бнасць ж. шарови́дность, шарообра́зность
шарападо́бны шарови́дный, шарообра́зный
шара́ханне ср. шара́ханье
шара́хацца несов., в разн. знач. шара́хаться; см. шара́хнуцца
шара́хаць несов. шара́хать
шара́хнуцца сов., в разн. знач. шара́хнуться;
ш. з перапу́ду ўбок — шара́хнуться с перепу́гу в сто́рону;
ш. аб ву́гал — шара́хнуться об у́гол
шара́хнуць сов.
1. разг. отхвати́ть, отре́зать;
ш. кава́лак бу́лкі — отхвати́ть (отре́зать) кусо́к бу́лки;
2. разг. (с силой) шара́хнуть, сту́кнуть, уда́рить;
ш. па галаве́ — шара́хнуть (сту́кнуть, уда́рить) по голове́;
3. разг. (выстрелить) шара́хнуть;
ш. з гарма́ты — шара́хнуть из пу́шки;
4. шара́хнуться, ки́нуться, бро́ситься;
ко́ні ~нулі ўбок — ло́шади шара́хнулись (ки́нулись, бро́сились) в сто́рону
шарахце́ць несов., разг. шурша́ть
шара́чак м.
1. род. шара́чку (ткань) крашени́на ж., пе́стрядь ж., сермя́га ж.;
2. род. шара́чка обл. (одежда) сермя́га ж.