Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́правіцца I сов. испра́виться, вы́правиться;

стано́вішча ~вілася — положе́ние испра́вилось (вы́правилось)

вы́правіцца II сов. (в дорогу) отпра́виться

вы́правіць I сов. испра́вить, вы́править;

в. памы́лкі — испра́вить (вы́править) оши́бки;

в. недахо́пы механі́зма — испра́вить (вы́править) недоста́тки механи́зма;

гарба́тага магі́ла вы́правіцьпосл. горба́того моги́ла испра́вит

вы́правіць II сов.

1. (в дорогу) отпра́вить; проводи́ть; снаряди́ть;

в. экспеды́цыю — отпра́вить (снаряди́ть) экспеди́цию;

в. сы́на ў камандзіро́ўку — отпра́вить (проводи́ть) сы́на в командиро́вку;

2. (из дому) отпра́вить, вы́слать;

3. посла́ть (за чем-л.), снаряди́ть (за чем-л.)

выпрага́нне ср. выпряга́ние, вы́пряжка ж., отпряга́ние, отпря́жка ж., распряга́ние, распря́жка ж.

выпрага́цца несов., возвр., страд. выпряга́ться, отпряга́ться, распряга́ться

выпрага́ць несов. выпряга́ть, отпряга́ть, распряга́ть

вы́прагчы сов. вы́прячь, отпря́чь, распря́чь

вы́прагчыся сов. вы́прячься, отпря́чься, распря́чься

выпрада́нне ср. выпряда́ние

выпрада́цца несов., страд. выпряда́ться

выпрада́ць несов. выпряда́ть