шапта́ць
1.
2.
шапта́ць
1.
2.
шапту́н, -на́
1. зна́харь, колду́н, шепту́н;
2. (тот, кто шепчется) шепту́н;
3. (доносчик) шепту́н, нау́шник
шапту́ха
1. зна́харка, колду́нья, шепту́ха;
2. (та, которая шепчется) шепту́нья;
3. (доносчица) шепту́нья, нау́шница
шапчы́на
шапяля́ва
шапяля́васць
шапяля́віць
шапяля́вы шепеля́вый
шапяля́ць
шапяну́ць