Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

перапыні́цца сов. прерва́ться

перапыні́ць сов.

1. прерва́ть; переби́ть;

п. апавяда́льніка — прерва́ть расска́зчика;

2. (прекратить движение) приостанови́ть; останови́ть, задержа́ть

перапы́нкамі нареч. ме́жду де́лом, уры́вками

перапы́нны мат. прерыва́ющийся

перапыня́цца несов.

1. прерыва́ться; см. перапыні́цца;

2. страд. прерыва́ться; приостана́вливаться; остана́вливаться, заде́рживаться; см. перапыня́ць

перапыня́ць несов.

1. прерыва́ть; перебива́ть;

2. (прекращать движение) приостана́вливать; остана́вливать, заде́рживать;

1, 2 см. перапыні́ць

перапы́рхванне ср. перепа́рхивание

перапы́рхваць несов. перепа́рхивать

перапы́рхнуць сов. перепорхну́ть

перапыта́ны

1. переспро́шенный;

2. опро́шенный; переспро́шенный;

1, 2 см. перапыта́ць