шапіро́графны
Verbum
анлайнавы слоўнікшапіто́
ша́пка
1.
2. (гриба) шля́пка;
◊ даста́ць па ша́пцы — получи́ть по ша́пке;
даць па ша́пцы — дать по ша́пке;
спаць у ~ку — воро́н счита́ть;
па Се́ньку (і) ш. — по Се́ньке и ша́пка;
ш. расце́ на галаве́ — во́лосы ды́бом встаю́т (стано́вятся);
ш.-невідзі́мка —
лама́ць ~ку — лома́ть ша́пку;
залама́ць ~ку — заломи́ть ша́пку;
аршы́н з ~каю — от горшка́ два вершка́;
~камі закі́даць — ша́пками закида́ть;
на зло́дзеі ш. гары́ць —
шапкава́нне
1. про́сьба (унизительная)
2. пресмыка́тельство, подхали́мство
шапкава́ць
1. заи́скивающе кла́няться; ша́пку лома́ть;
2. пресмыка́ться, подхали́мничать
ша́пкавы,
шапну́ць
шаптала́
шапта́нне
1. шепта́ние, шёпот
2.
шапта́цца
1. шепта́ться; шушу́каться;
2.