Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

шапіро́графны спец. шапирогра́фный

шапіто́ нескл., ср. шапито́

ша́пка ж.

1. в разн. знач. ша́пка; (головной убор — ещё) карту́з м.; фура́жка;

зняць ~ку — снять ша́пку;

сне́жная ш. — сне́жная ша́пка;

надрукава́ць арты́кулы пад агу́льнай ~кай — напеча́тать статьи́ под о́бщей ша́пкой;

2. (гриба) шля́пка;

даста́ць па ша́пцы — получи́ть по ша́пке;

даць па ша́пцы — дать по ша́пке;

спаць у ~ку — воро́н счита́ть;

па Се́ньку (і) ш. — по Се́ньке и ша́пка;

ш. расце́ на галаве́ — во́лосы ды́бом встаю́т (стано́вятся);

ш.-невідзі́мкафольк. ша́пка-невиди́мка;

лама́ць ~ку — лома́ть ша́пку;

залама́ць ~ку — заломи́ть ша́пку;

аршы́н з ~каю — от горшка́ два вершка́;

~камі закі́даць — ша́пками закида́ть;

на зло́дзеі ш. гары́цьпогов. на во́ре ша́пка гори́т

шапкава́нне ср., разг.

1. про́сьба (унизительная) ж.;

2. пресмыка́тельство, подхали́мство

шапкава́ць несов., разг.

1. заи́скивающе кла́няться; ша́пку лома́ть;

2. пресмыка́ться, подхали́мничать

ша́пкавы, см. ша́пачны

шапну́ць сов., однокр. шепну́ть

шаптала́ собир., ж. шептала́

шапта́нне ср.

1. шепта́ние, шёпот м.; шушу́канье;

2. перен. шепта́ние, шёпот м.; шелесте́ние, ше́лест м.

шапта́цца несов.

1. шепта́ться; шушу́каться;

2. перен. шепта́ться; шелесте́ть