шапаткі́
Verbum
анлайнавы слоўнікшапатлі́вы
шапаце́нне
шапаце́ць
ша́пачка
1. (головной убор) ша́почка;
2. (гриба) шля́пка;
◊ Чырво́ная Ш. —
ша́пачкавы (о грибах) шля́почный
ша́пачнік
ша́пачніца
ша́пачны ша́почный; карту́зный; фура́жечный;
◊ прыйсці́ на ш. разбо́р — прийти́ к ша́почному разбо́ру;
~нае знаёмства — ша́почное знако́мство
шапіро́граф