Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разрумя́нены разрумя́ненный

разрумя́ніцца сов. разрумя́ниться

разрумя́ніць сов. разрумя́нить

разрумя́ньвацца несов., возвр., страд. разрумя́ниваться

разрумя́ньваць несов. разрумя́нивать

разру́ха ж. разру́ха

разрыва́нне I ср. разрыва́ние; см. разрыва́ць I 1

разрыва́нне II ср. разрыва́ние; см. разрыва́ць II

разрыва́цца I несов.

1. в разн. знач. разрыва́ться; см. разарва́цца;

2. страд. разрыва́ться; расте́рзываться; порыва́ться; см. разрыва́ць I;

сэ́рца ~ва́ецца — душа́е́рдце) разрыва́ется;

р. на кава́лкі — разрыва́ться на ча́сти

разрыва́цца II несов., страд. разрыва́ться; см. разрыва́ць II

разрыва́ць I несов.

1. (разделять на части) разрыва́ть; (умерщвлять, разрывая — ещё) расте́рзывать;

2. перен. (прекращать) разрыва́ть, порыва́ть;

1, 2 см. разарва́ць

разрыва́ць II несов. (рылом — о животных) разрыва́ть

разрыда́цца сов. разрыда́ться