разра́джаны в разн. знач. разряжённый; см. разрадзі́ць
разраджа́цца несов., возвр., страд. разряжа́ться; см. разрадзі́цца I, разраджа́ць
разраджа́ць несов., в разн. знач. разряжа́ть; см. разрадзі́ць
разра́джваць несов., см. разраджа́ць
разраджэ́нне ср. (ружья, батареи и т.п.) разряже́ние; см. разраджа́ць
разрадзі́цца I сов., в разн. знач. разряди́ться;
электры́чная батарэ́я ~дзі́лася — электри́ческая батаре́я разряди́лась;
абста́віны ~дзі́ліся — обстано́вка разряди́лась
разрадзі́цца II сов., разг. (родить) разроди́ться
разрадзі́ць сов., в разн. знач. разряди́ть;
р. вінто́ўку — разряди́ть винто́вку;
р. напру́жаную атмасфе́ру — разряди́ть напряжённую атмосфе́ру
разра́дка ж., в разн. знач. разря́дка;
р. акумуля́тараў — разря́дка аккумуля́торов;
р. ў міжнаро́дных адно́сінах — разря́дка в междунаро́дных отноше́ниях;
набра́ць сло́ва ў ~ку — набра́ть сло́во в разря́дку
разра́днасць ж. разря́дность
разра́днік I м., разг. разря́дник
разра́днік II м., тех. разря́дник