вы́сланы I
1. вы́сланный;
2. вы́сланный, у́сланный;
1, 2 см. вы́слаць I;
3. в знач. сущ. вы́сланный
вы́сланы II вы́стланный; см. вы́слаць II
выслаўля́цца несов., разг. слыть, сла́виться
вы́слаць I сов.
1. (что-л. откуда-л.) вы́слать;
2. (кого-л. за пределы чего-л.) выслать, усла́ть
вы́слаць II сов. вы́стлать;
в. скры́нку папе́рай — вы́стлать я́щик бума́гой
вы́слізганы
1. прич. сде́ланный ско́льзким (гла́дким);
2. прил. ско́льзкий, гла́дкий
вы́слізгацца сов. стать ско́льзким
вы́слізгаць сов. сде́лать скользким
выслі́згванне ср. выска́льзывание, выскольза́ние; уска́льзывание, ускольза́ние; см. выслі́згваць I
выслі́згвацца I несов. выска́льзывать, выскольза́ть; уска́льзывать, ускольза́ть; см. вы́слізнуцца
выслі́згвацца II несов.
1. станови́ться ско́льзким; см. вы́слізгацца;
2. страд. де́латься ско́льзким; см. выслі́згваць II
выслі́згваць I несов. выска́льзывать, выскольза́ть; уска́льзывать, ускольза́ть; см. вы́слізнуць
выслі́згваць II несов. де́лать ско́льзким; см. вы́слізгаць
вы́слізнуцца сов. вы́скользнуть; ускользну́ть