прапіра́ць несов., прост., груб. выгоня́ть, прогоня́ть; см. прапе́рці 2
прапі́саны в разн. знач. пропи́санный; см. прапіса́ць
прапіса́цца сов. прописа́ться;
п. ў го́радзе — прописа́ться в го́роде
прапіса́ць сов., в разн. знач. прописа́ть;
п. кватара́нта — прописа́ть квартира́нта;
п. ляка́рства — прописа́ть лека́рство;
п. у газе́це — прописа́ть в газе́те;
уве́сь дзень ~са́ў — весь день прописа́л;
◊ п. і́жыцу — (каму) прописа́ть и́жицу (кому)
прапі́сванне ср. пропи́сывание
прапі́свацца несов., возвр., страд. пропи́сываться; см. прапіса́цца, прапі́сваць
прапі́сваць несов., в разн. знач. пропи́сывать; см. прапіса́ць
прапі́ска ж. пропи́ска;
часо́вая п. — вре́менная пропи́ска;
лісткі́ для ~кі — листки́ для пропи́ски
прапісны́ в разн. знач. прописно́й;
п. лісто́к — прописно́й листо́к;
~на́я і́сціна (мара́ль) — прописна́я и́стина (мора́ль)