выпраўля́цца I несов., возвр., страд. исправля́ться, выправля́ться; см. вы́правіцца I, выпраўля́ць I
выпраўля́цца II несов.
1. (в дорогу) отправля́ться;
2. страд. отправля́ться; провожа́ться; снаряжа́ться, высыла́ться; посыла́ться, наряжа́ться; см. выпраўля́ць II
выпраўля́ць I несов. исправля́ть, выправля́ть; см. вы́правіць I
выпраўля́ць II несов.
1. (в дорогу) отправля́ть; провожа́ть; снаряжа́ть;
2. (из дому) отправля́ть, высыла́ть;
3. посыла́ть (за чем-л.), наряжа́ть (за чем-л.) 1-3 см. вы́правіць II
вы́працаваны вы́работанный; см. вы́працаваць
вы́працавацца сов. вы́работаться;
у яго́ ~валася пэ́ўная ду́мка аб рэ́чах — у него́ вы́работался определённый взгляд на ве́щи
вы́працаваць сов., в разн. знач. вы́работать;
в. тры́ста працадзён — вы́работать три́ста трудодне́й;
в. план дзе́янняў — вы́работать план де́йствий
выпрацо́ўванне ср. выраба́тывание; вы́работка ж.
выпрацо́ўвацца несов., возвр., страд. выраба́тываться; см. вы́працавацца, выпрацо́ўваць
выпрацо́ўваць несов., в разн. знач. выраба́тывать; см. вы́працаваць
выпрацо́ўка ж. вы́работка