Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

шыпшы́ннік, -ку м. (кустарник) шипо́вник

шыпя́чы лингв.

1. прил. шипя́щий;

~чыя зы́чныя — шипя́щие согла́сные;

2. в знач. сущ. шипя́щий

шыр ж. ширь

шы́рай нареч. сравнит. ст., см. шырэ́й

шыракава́ты широкова́тый

шыракаго́рлы широкого́рлый

шыракагру́ды широкогру́дый

шыракадзю́бы широконо́сый; ширококлю́вый

шыраказа́ды широкоза́дый

шыракакры́лы ширококры́лый