Verbum

прано́злівасць ж., см. прані́злівасць

прано́злівы, см. прані́злівы

прано́нс, -су м. проно́нс

прано́с, -су м. проно́с

прано́сіцца несов., возвр., страд. проноси́ться; см. пране́сціся, прано́сіць

прано́сіць несов., в разн. знач. проноси́ть; см. пране́сці

прано́шаны проно́шенный

прано́швацца несов., страд. прона́шиваться; см. прано́шваць

прано́шваць несов., в разн. знач. прона́шивать

пранудзі́цца сов., разг. протоскова́ть, проскуча́ть