ка́нцік м.
1. уменьш. ка́нтик; см. кант I;
2. разг. скла́дка (на брюках)
канцла́гер м. (канцэнтрацы́йны ла́гер) концла́герь (концентрацио́нный ла́герь)
канцла́герны концла́герный
ка́нцлер м. ка́нцлер
ка́нцлерскі ка́нцлерский
канцо́на ж., муз., лит. канцо́на
канцо́ўка ж., в разн. знач. концо́вка
канцтава́ры, -раў мн. (канцыля́рскія тава́ры) канцтова́ры (канцеля́рские това́ры)
канцыля́рскі канцеля́рский;
○ к. по́чырк — канцеля́рский по́черк
канцыля́ршчына ж., неодобр., разг. канцеля́рщина