Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

закілза́ны взну́зданный, зану́зданный

закілза́ць сов. взнузда́ть, занузда́ть, заузда́ть

закі́лзванне ср. взну́здывание, зану́здывание

закі́лзвацца несов., страд. взну́здываться, зану́здываться

закі́лзваць несов. взну́здывать, зану́здывать

закі́нутасць ж. забро́шенность

закі́нуты

1. забро́шенный, заки́нутый; зашвы́рнутый;

2. зате́рянный;

3. заки́нутый; запроки́нутый;

4. забро́шенный, позабро́шенный;

5. разг. забро́шенный;

1-5 см. закі́нуць 1-5

закі́нуцца сов.

1. заки́нуться;

мяч ~нуўся за плот — мяч заки́нулся за забо́р;

2. затеря́ться;

3. (принять другое положение) заки́нуться; (о голове — ещё) запроки́нуться;

адна́ рука́ яго́ ~нулася наза́д — одна́ рука́ его́ заки́нулась наза́д

закі́нуць сов.

1. (бросить куда-л. далеко или за что) забро́сить, заки́нуть; зашвырну́ть;

з. бог ве́дае куды́ — забро́сить бог зна́ет куда́;

дзе́ці ~нулі мяч за куст — де́ти забро́сили (заки́нули, зашвырну́ли) мяч за куст;

2. затеря́ть;

3. (придать другое положение) заки́нуть; (голову — ещё) запроки́нуть;

з. вінто́ўку за спі́ну — заки́нуть винто́вку за́ спину;

з. ру́кі наза́д — заки́нуть ру́ки наза́д;

4. (оставить без внимания) забро́сить, позабро́сить;

яна́ зусі́м ~нула сваі́х дзяце́й — она́ совсе́м забро́сила (позабро́сила) свои́х дете́й;

5. разг. (завезти, доставить куда-л.) забро́сить;

з. тава́р — забро́сить това́р;

з. разве́дчыка ў тыл во́рага — забро́сить разве́дчика в тыл врага́;

6. сде́лать упрёк;

з. ву́ду — заки́нуть у́дочку;

з. і́скру (у душу́) — зарони́ть и́скру (в ду́шу);

з. сло́ва (сло́ўца) — замо́лвить сло́во (слове́чко)

закіпа́нне ср. закипа́ние, вскипа́ние; см. закіпа́ць 1