Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прыру́бліванне ср., плотн., горн. приру́бка ж.

прыру́блівацца несов., страд., плотн., горн. прируба́ться; см. прыру́бліваць

прыру́бліваць несов., плотн., горн. прируба́ть

прыру́лены прирулённый; см. прырулі́ць

прырулі́ць сов. прирули́ть

прыру́львацца несов., страд. приру́ливаться

прыру́льваць несов. приру́ливать

прыру́пець сов. стать ну́жным (необходи́мым), потре́боваться; захоте́ться;

~піла пае́хаць у го́радбезл. потре́бовалось (захоте́лось) пое́хать в го́род

прыру́чанасць ж., прям., перен. приручённость

прыру́чаны

1. приручённый, одома́шненный; ручно́й;

2. перен., разг. приручённый