ліне́іць несов. линова́ть; графи́ть
ліне́йка I ж., в разн. знач. лине́йка;
сшы́так у адну́ ~ку — тетра́дь в одну́ лине́йку;
лагарыфмі́чная л. — логарифми́ческая лине́йка;
піяне́рская л. — пионе́рская лине́йка;
◊ як па ~цы — как по лине́йке
ліне́йка II ж., уст. (экипаж) лине́йка
ліне́йны
1. прил., в разн. знач. лине́йный;
~ная фу́нкцыя — мат. лине́йная фу́нкция;
~ныя во́йскі — лине́йные войска́;
~ная та́ктыка — лине́йная та́ктика;
л. дыспе́тчар — лине́йный диспе́тчер;
2. в знач. сущ., воен. лине́йный;
○ ~ная ху́ткасць (ско́расць) — лине́йная ско́рость;
~ныя ме́ры — лине́йные ме́ры;
л. карабе́ль — лине́йный кора́бль
ліне́йшчык, см. ліне́ельшчык
ліне́йшчыца ж., см. ліне́ельшчыца
лінёк I (род. лінька́) м. (уменьш. к лінь) линёк
лінёк II (род. лінька́) м., мор. линёк
лінёўка ж., разг. лино́вка