разляпля́цца несов., см. разле́плівацца
разляпля́ць несов., см. разле́пліваць
разлята́цца I несов., в разн. знач. разлета́ться; разбега́ться; см. разляце́цца
разлята́цца II сов. разлета́ться; разбе́гаться
разляце́цца сов., в разн. знач. разлете́ться; разбежа́ться;
пту́шкі ~це́ліся — пти́цы разлете́лись;
лісты́ ~це́ліся — ли́стья разлете́лись;
тале́рка ~це́лася ўшчэ́нт — таре́лка разлете́лась вдре́безги;
надзе́і ~це́ліся — наде́жды разлете́лись;
ён так ~це́ўся, што не дагна́ць — он так разбежа́лся, что не догна́ть
размагні́ціцца сов., прям., перен. размагни́титься
размагні́ціць сов., прям., перен. размагни́тить
размагні́чанасць ж. размагни́ченность
размагні́чаны прям., перен. размагни́ченный
размагні́чванне ср. размагни́чивание; см. размагні́чваць
размагні́чвацца несов., возвр., страд. размагни́чиваться; см. размагні́ціцца, размагні́чваць