Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прыраўнава́цца (да каго, чаго) сов. приравня́ться (к кому, чему), сравни́ться (с кем, чем)

прыраўнава́ць I (да каго, чаго) сов. приравня́ть (к кому, чему); сравни́ть (с кем, чем);

па та́ленту яго́ мо́жна п. да ле́пшых спевако́ў — по тала́нту его́ мо́жно приравня́ть к лу́чшим певца́м (сравни́ть с лу́чшими певца́ми)

прыраўнава́ць II сов. приревнова́ть

прыраўно́ўвацца несов., возвр., страд. прира́вниваться; сра́вниваться; см. прыраўнава́цца, прыраўно́ўваць

прыраўно́ўваць (да каго, чаго) несов. прира́внивать (к кому, чему); сра́внивать (с кем, чем); см. прыраўнава́ць I

прырахава́ны разг., см. прылі́чаны 1

прырахава́ць сов., разг., см. прылічы́ць 1

прырахо́ўваць несов., разг., см. прылі́чваць 1

прырашчэ́нне ср.

1. прираще́ние;

п. чаранка́ — прираще́ние черенка́;

2. прираще́ние; увеличе́ние;

п. фо́ндаў — прираще́ние (увеличе́ние) фо́ндов;

п. ху́ткасці — прираще́ние ско́рости

прырва́цца сов., разг. (с жадностью накинуться на что-л.) дорва́ться;

п. да яды́ — дорва́ться до еды́

прыро́бак, -бку м., см. прырабо́так