разлучы́ць
1. разлучи́ть;
2. (прервать контакт) разъедини́ть;
3. раздели́ть;
разлучы́ць
1. разлучи́ть;
2. (прервать контакт) разъедини́ть;
3. раздели́ть;
разлучэ́нне
1. разлуче́ние;
2. разъедине́ние;
1, 2
разлу́шчаны разлущённый; разгры́зенный;
разлу́шчваць
разлу́шчыць
разлыга́ны
1. разни́занный;
2. развя́занный; расча́ленный
разлыга́цца
1. разниза́ться;
2. развяза́ться; расча́литься
разлыга́ць
1. разниза́ть;
2. развяза́ть; расча́лить
разлы́гванне
1. разни́зывание;
2. развя́зывание; расча́ливание
разлы́гвацца
1. разни́зываться;
2. развя́зываться; расча́ливаться;
3.