Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разлучы́ць сов.

1. разлучи́ть;

2. (прервать контакт) разъедини́ть;

3. раздели́ть;

р. чараду́ на дзве ча́сткі — раздели́ть ста́до на́ две ча́сти

разлучэ́нне ср.

1. разлуче́ние;

2. разъедине́ние;

1, 2 см. разлучы́ць 1, 2

разлу́шчаны разлущённый; разгры́зенный; см. разлу́шчыць

разлу́шчваць несов. лущи́ть; (орех и т.п. — ещё) разгрыза́ть

разлу́шчыць сов. разлущи́тъ; (орех и т.п. — ещё) разгры́зть

разлыга́ны

1. разни́занный;

2. развя́занный; расча́ленный

разлыга́цца сов.

1. разниза́ться;

2. развяза́ться; расча́литься

разлыга́ць сов.

1. разниза́ть;

2. развяза́ть; расча́лить

разлы́гванне ср.

1. разни́зывание;

2. развя́зывание; расча́ливание

разлы́гвацца несов.

1. разни́зываться;

2. развя́зываться; расча́ливаться;

3. страд. разни́зываться; развя́зываться; расча́ливаться; см. разлы́гваць