Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

прыпіса́ць сов., в разн. знач. приписа́ть;

п. не́калькі радко́ў — приписа́ть не́сколько стро́чек;

п. да прызыўно́га ўча́стка — приписа́ть к призывно́му уча́стку;

п. сабе́ чужы́я заслу́гі — приписа́ть себе́ чужи́е заслу́ги;

п. хво́раму ляка́рства — приписа́ть больно́му лека́рство

прыпі́сванне ср. припи́сывание; см. прыпі́сваць

прыпі́свацца несов., возвр., страд. припи́сываться; см. прыпіса́цца, прыпі́сваць

прыпі́сваць несов., в разн. знач. припи́сывать; см. прыпіса́ць

прыпі́ска ж., в разн. знач. припи́ска;

п. да пісьма́ — припи́ска к письму́;

гэ́та — я́ўная п.э́то — я́вная припи́ска

прыпісні́к, -ка́ м., разг. приписни́к

прыпісны́ в разн. знач. приписно́й;

ы́я лугі́ — приписны́е луга́;

п. пункт — приписно́й пункт;

ы́я сяля́неист. приписны́е крестья́не

прыпіха́ць несов., разг.

1. прита́лкивать; см. прыпха́ць;

2. (толкая) придвига́ть; см. прыпхну́ць

прыплане́тны приплане́тный

прыпла́та ж., в разн. знач. припла́та