штыкавы́
Verbum
анлайнавы слоўнікштыке́тнік,
штыке́тны штаке́тный
штыке́ты штаке́тник
штыке́ціна
штыко́ваны,
штыко́ўка
штыле́т
штыль I,
○ мёртвы ш. — мёртвый штиль
штыль II,
1. о́стрый сте́ржень;
2.
штылява́ць
штыкавы́
штыке́тнік,
штыке́тны штаке́тный
штыке́ты штаке́тник
штыке́ціна
штыко́ваны,
штыко́ўка
штыле́т
штыль I,
○ мёртвы ш. — мёртвый штиль
штыль II,
1. о́стрый сте́ржень;
2.
штылява́ць