Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

праку́днік м., разг. прока́зник, бедоку́р

праку́дніца ж., разг. прока́зница, бедоку́рка

пракукава́ць сов., в разн. знач. прокукова́ть

пракукарэ́каць сов., в разн. знач. прокукаре́кать

пракульга́ць сов.

1. (нек-рое время) прохрома́ть;

2. (пройти, хромая) проковыля́ть

пракультывава́ць сов. прокультиви́ровать;

п. гле́бу пе́рад ся́ўбой — прокультиви́ровать по́чву пе́ред се́вом

праку́раны

1. в разн. знач. проку́ренный;

2. прокопчённый;

1, 2 см. пракуры́ць

пракура́т м., обл. прокура́т, проходи́мец

пракура́тар м., ист. прокура́тор

пракурату́ра ж. прокурату́ра