Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ту́пасць ж. ту́пость; тупоу́мие ср.

ту́пат, -ту м. то́пот

тупата́нне ср., разг., см. тупаце́нне

тупата́ць несов., разг., см. тупаце́ць

тупатня́ ж., см. тупані́на 1

тупаце́нне ср. то́панье

тупаце́ць несов. топота́ть

ту́паць несов.

1. разг. (стучать ногами) то́пать; топота́ть;

2. прост. ходи́ть;

яна́ ледзь ту́пала — она́ е́ле ходи́ла;

3. (о лошади и т.п.) бить копы́том зе́млю;

4. разг. пляса́ть

тупе́йшы прил. сравнит. ст. тупе́е, бо́лее тупо́й

тупе́ць несов., прям., перен. тупе́ть;

нажы́ тупе́юць — ножи́ тупе́ют;

тупе́е па́мяць — тупе́ет па́мять