прыно́сіцца несов.
1. разг. приноси́ться; см. прыне́сціся;
2. страд. приноси́ться; см. прыно́сіць
прыно́сіць несов., в разн. знач. приноси́ть; см. прыне́сці
прыну́ка ж. принужде́ние ср.
прынука́ць несов. понужда́ть, принужда́ть
пры́нцып, -пу м., в разн. знач. при́нцип;
◊ у ~пе — в при́нципе
прынцыпа́л м., уст. принципа́л
прынцыпа́т, -ту м., ист. принципа́т
прынцыпо́ва нареч. принципиа́льно